Ручай і так быў сьвеж і чыст,

Але калі бярозы ліст

Апаў, барвовы, як агонь, –

Такімі колерамі тонь

Расфарбавалася, што ўвесь

Застыў у захапленьні лес

I сонца бег спыніла свой...

О, як даўно, любоў мая,

Мы не страчаліся з табой

Ля восеньскага ручая!