Веру братцы: людзьмі станем,
Хутка скончым мы свой сон;
На сьвет Божы шырэй глянем,
Век напіша нам закон…
Цётка
Родныя вобразы
уваход      СЂСЌРіiстрацыя
 
  Р“АЛОЎНАЯ     РђР РҐРђР†Р§РќРђРЎР¬Р¦Р¬     Р–ЫВАПІС     Р”РџРњ     Р’ЕРШЫ     Р›Р†РўРђР РђРўРЈР Рђ     Р‘ІЯГРАФІІ     Р¤РћР РЈРњ     РЎРџРђРЎР«Р›РљР†  
пошук

  
Тлумачальны Слоўнік

* * *

Ёсьць Сѓ паэта СЃРІРѕР№ аблог цалінны,  

Некрануты прастор для баразён,  

Дзе ён працуе Р·СЊ першае хвіліны  

Р† РґР° апошніх вечаровых дзён;  


Ёсьць думак прагавітае насеньне,  

РЈ жменю назьбіранае Р· дарог,  

Што сьпелага чакае ўвасабленьня,  

Заліўшы хваляй жытняю аблог;  


Ёсьць сэрца маладое, безь СЏРєРѕРіР° -  

Без палкага, жывога пачуцьця -  

РќСЏРјР° Сћ СЏРіРѕ нічога: РЅС– аблога,  

РќС– плённых РґСѓРј, РЅС– самаго жыцьця;  


Р† ёсьць адказнасьць перад строгім вершам,  

Перад СЏРіРѕ пачаткам С– канцом -  

Каб баразну, радком пачаўшы першым,  

У сноп зьвязаць шаснаццатым радком.


1962  Рђ. Куляшоў

вэрсія для друку

Адзнакi: 0/0 Водгукі(0)
Дадаў PL 14.08.2009