Добра быць хваляй марской,  

Ветрам, крыніцай, пясчынкай,  

Ці неабсяжнай скалой,  

Ці мімалётнай сьняжынкай;  

Добра быць кветкай, травой,  

Сонцам, вясёлкавай стужкай  

Або ў глушы баравой  

Спрытнай зьвярынай ці птушкай.  

  

Толькі я, зьведаўшы ўсё:  

Сьцюжу, няволю, астрогі,  

Попел разбураных сёл  

I франтавыя дарогі,  

Скіб узараных цяпло,  

Смак набрынялай чарэшні,  

Дружбы, каханьня сьвятло,  

Сілу магутную песьні, –  

Быць чалавекам я рад.  

Быць ім хацеў бы заўсёды,  

А на ўсё іншае, брат,  

Я не даю сваёй згоды.