Сьпяваці, і з часам, у добрую пору,
Выклікаць водклік у сонным сяле...
Ўсю Беларусь – неабнятну, як мора,
Ўбачыць у ясным, як сонца, сьвятле.
Янка Купала
Родныя вобразы
уваход      СЂСЌРіiстрацыя
 
  Р“АЛОЎНАЯ     РђР РҐРђР†Р§РќРђРЎР¬Р¦Р¬     Р–ЫВАПІС     Р”РџРњ     Р’ЕРШЫ     Р›Р†РўРђР РђРўРЈР Рђ     Р‘ІЯГРАФІІ     Р¤РћР РЈРњ     РЎРџРђРЎР«Р›РљР†  
пошук

  
Тлумачальны Слоўнік

ВЯСЕЛЬЛЕ

Шчасьця СћСЃРµ РїР° дарозе вам зычылі,  

Пад РґСѓРіРѕСЋ зьвінелі званкі,  

Млынары, РїР° даўнейшаму звычаю,  

Прыпынялі знарок ветракі.  


Каб вясельле вясёла кацілася  

РџР° зямлі, покуль РІРѕРєСѓ РІС–РґРЅРѕ,  

Каб жыцьцё, СЏРє вятрак, РЅРµ круцілася,  

Каб РЅР° радасьць было вам СЏРЅРѕ.  


Сьціх С– вецер, Сѓ крылах лапочучы,  

Пасыпаючы цьвеценьню пуць,  

Разам Р· жытнімі хвалямі хочучы  

РЈ шчасблівыя твары зірнуць.  


Нат РЅР° момант зямля прыпынілася  

Р† РЅР° ўласнай застыла асі,  

Каб запомніць: С– СЏРє вам любілася,  

Р† СЏРє лёгка вас РєРѕРЅС– вязлі.  


РЋСЃС‘ найлепшыя фарбы знаходзіла,  

Перайначвалася РЅР° вачах.  

РЇРє раней толькі сонца ўзыходзіла,  

Заліваючы промнямі шлях.


1946  Рђ. Куляшоў

вэрсія для друку

Адзнакi: 0/0 Водгукі(0)
Дадаў PL 12.05.2009