RODNYJA VOBRAZY Vobrazy miłyja rodnaha kraju,                Smutak i radaść maja!..         Jakub Kołas     Hałoŭnaja      Słoŭniki           Spasyłki      Ab sajcie       Кірыліца      Łacinka     Etnahrafija Kantekstny tłumačalny słoŭnik Viałikdzień   (Вяліканне, Вялічка) Viesnavoje sviata staražytnych słavian u honar sonca, abudžennia pryrody i nadychodu "viałikich dzion" palavych rabot; pazniej da jaho prymierkavana hał. chryscijanskaje sviata - "uvaskresiennie" raspiataha Chrysta. Pavodle nar. pavierja na V., jak i na kupałle, sonca "ihraje", abo "kupajecca" (sonca na biaschmarnym niebie abiacała bahaty ŭradžaj, ščasłivyja viasiełłi). U zaležnasci ad miesiačnaha kalendara V. prypadaje na čas ad 4 kras. da 8 maja. Byŭ adnym z samych radasnych sviat u žycci ziemlaroba. Adznačałi jaho vielmi ŭračysta, hatavałi bahata straŭ. Najvažniejšyja bytavyja prykmiety i charakternaja asabłivasć V. u biełarusaŭ - farbavannie jajek (hł. Pisanki), hulni ŭ bitki, chadžennie vałačobnikaŭ i spiavannie na pieršy dzień sviata vałačobnych piesień. Abradavy sens ich - pažadannie sielaninu pierad pačatkam palavych rabot plonu na nivie, prypłodu ŭ statku, dobraha zdaroŭja, ščasłivaj dołi ŭ siami. Da V. byłi prymierkavany taksama viełikodnyja piesni, jakija spiavałi bolš doŭhi čas. Jany miełi bytavy, pieravažna humarystyčny charaktar. Z V. pačynałi vadzić viesnavyja karahody. Krynica: Этнаграфія Беларусі. Мінск. 1989. Рэдактар: Шамякін I. П. Выдавецтва: БелСЭ. 575 с.: іл. 2009–2020. Biełaruś, Miensk.