RODNYJA VOBRAZY Vobrazy miłyja rodnaha kraju,                Smutak i radaść maja!..         Jakub Kołas     Hałoŭnaja      Słoŭniki           Spasyłki      Ab sajcie       Кірыліца      Łacinka     Etnahrafija Kantekstny tłumačalny słoŭnik Hancavickija pajasy Tradycyjnyja tkanyja pajasy, jakija vyrablajuć u v. Lusina, Makava, Dzianiskavičy, Chatyničy Hancavickaha r-na (zachavałisia z kanca 19 st.). Tkałi na nitu (hł. Tkactva pajasoŭ) z lonu, voŭny, bavoŭny daŭžynioj 150 – 350, šyrynioj 1,5 – 7 sm. Sučasnyja pajasy daŭžynioj 150, šyrynioj 1,5 – 2 sm tkuć taksama z sintetyčnych nitak. Kampazicyjna padzialajucca na padoŭžna-pałasatyja pajasy z šyrokaj (zvyčajna čyrvonaj) pałasoj, jakaja razbivajecca vuzkimi paskami ci drobnym šašačnym uzoram inš. koleru, i pierabiranyja (uzorystyja) pajasy, jakija tkuć u hieamietryčnym uzory (“stupa”, “jełačka”, “hrabielki”, “vočka”i inš.). Na adnym pojasie zvyčajna paŭtarajucca 1 – 4 elemienty ŭzoru, vytkanaha nitkami adnaho koleru (pieravažna čyrvonaha, bardovaha, ružovaha) na biełym (zredku zialonym) fonie. Šmatkolernasć H. p. nadajuć vuzkija ŭ 3 – 4 kolery bieražki (“vokładki”, “abłožki”). Sučasnyja tkačychi addajuć pieravahu pierabiranaj technicy i tkuć uzory ŭ tradycyjnaj koleravaj hamie z zachavanniem vyraznaj hrafičnasci malunka, charakternaj i dla inš. tkanin hetaha rehijona. Krynica: Этнаграфія Беларусі. Мінск. 1989. Рэдактар: Шамякін I. П. Выдавецтва: БелСЭ. 575 с.: іл. 2009–2020. Biełaruś, Miensk.