RODNYJA VOBRAZY Vobrazy miłyja rodnaha kraju,                Smutak i radaść maja!..         Jakub Kołas     Hałoŭnaja      Słoŭniki           Spasyłki      Ab sajcie       Кірыліца      Łacinka     Etnahrafija Kantekstny tłumačalny słoŭnik Dubrovienskaja kieramika Hančarnyja vyraby majstroŭ z h. Dubroŭna. Promysieł uznik u staražytnasci, najbolšaha razviccia dasiahnuŭ u 19 – 1-j pał. 20 st. Vyrablałi čornazadymleny, niepałivany, hartavany, pałivany z razmaloŭkaj i biez jaje haspadarčy posud (harški, zbanki, hładyšy, miski, vazony, ciorły i inš.0, a taksama cacki. Kieramika admietnaja prostymi formami, dakładnymi praporcyjami, płaŭnym profilem zbankoŭ i hładyšoŭ. Cacki ŭ vyhladzie fihur ludziej, konikaŭ, niezvyčajnych paŭptušak – paŭžyvioł adroznivajucca nadzvyčaj archaičnym vyhladam. Ich białiłi, razmaloŭvałi ŭ roznyja kolery, padkresłivajučy peŭnyja detałi. U pač. 20 st. dubrovienskija hančary vyvoziłi svij tavar u Smalensk, Pieciarburh. U 1950 – 70-ja h. vyrablałi zadymleny, siniavata – čornaha koleru posud z matavaj šurpataj pavierchniaj, azdobleny chvałistymi pałoskami, pradrapanymi pa syrym čarapku, i zadymlenyja abo farbavanyja ŭ bieły koler cacki. Z kanca 1970-ch promysieł nie isnuje. Kalekcyi D. k. zbierahajucca ŭ Dziarž. Muziei BSSR, Dziarž. Muziei etnahrafii narodaŭ SSSR u Leninhradzie. Krynica: Этнаграфія Беларусі. Мінск. 1989. Рэдактар: Шамякін I. П. Выдавецтва: БелСЭ. 575 с.: іл. 2009–2020. Biełaruś, Miensk.