RODNYJA VOBRAZY Vobrazy miłyja rodnaha kraju,                Smutak i radaść maja!..         Jakub Kołas     Hałoŭnaja      Słoŭniki           Spasyłki      Ab sajcie       Кірыліца      Łacinka     Mifałohija Kantekstny tłumačalny słoŭnik Voŭna   (Авечае руно) U mifałohii vystupaje jak simvał uradłivasci, časam atajasamłivajecca z vobrazam Susvietnaha dreva. U antyčnym mifie pra arhanaŭtaŭ fihuruje aviečaje runo, jakoje visić na drevie ŭ sviaščennym hai i achoŭvajecca drakonami. Staražytnyja hreki prynosiłi ŭ achviaru Demietry niamytuju aviečku V. U Afinach ałiŭkavuju hałinku abhortvałi aviečaj V., abviešvałi sadavinaj, posudam z miodam i vinom i niesłi ŭ chram Apałona.   U biełaruskich padanniach zvyčajna apaviadajecca, što vytok raki ci krynicu viedźma (čaraŭnica, šviedka, cyhanka i inš.) zatknuła V. (miaškom V.). U Vierchaŭlanach Bierastavickaha r-na, pavodle padannia, u krynicy kałiści ŭtapiŭsia syn viedźmy. Za heta viedźma zatknuła krynicu miaškom z V. U Porazavie Svisłackaha r-na ručaj vysach ad taho, što cyhanka kinuła ŭ jaho vytok žmut aviečaj V. i zahadała bolš nie ciačy. Pavodle biełaruskich kazak, pry abradzie vykłikannia cudoŭnaha kania spalvałi V. troch koleraŭ – šeruju, varanuju i ryžuju. Jašče ŭ chieckich rytuałach razam zhadvajucca zmiaja i V. Zhodna z biełaruskim i łitoŭskim falkłoram Zmiej, praciŭnik Hramavika, lažyć kala karanioŭ trochčastkavaha Susvietnaha dreva na čornaj V. U biełaruskich zamovach ad hadziuki, vužaki, słiŭnia “zmiaja zmiainaja” lažyć pad dubam na čornaj V.            Л. Дучыц, Э. Зайкоўскі Krynica: Беларуская міфалогія: Энцыклапедычны слоўнік / С. Санько [і інш.]; склад. І. Клімковіч. – 2-ое выданне, дапоўненае. – Мінск: Беларусь, 2006. – 500 с.: іл. 2009–2020. Biełaruś, Miensk.