Лінія лёсу
Вершы
Космас
Хадок
Лінія лёсу
На памяць
9 мая
Рэйсавы аўтобус
Варшава, восень-82
Пыл дарог
*** Пералётная птушка...
*** На радасьць, на радасьць, на радасьць...
Воблака над школай
Лістоўка
Паштоўка з Сараева
Гонка
Паэтэсы
Тракай
Роднае
Жаўна
Волатава гара
Новы сьнег
Перад табой
Разрыў
Спадарожная
Камень-жальнік
Калі шанцуе
Абяцаньні
Заўтра рана ўставаць
*** Дзе голаў прытулю...
Прорва
Кола агляду
Сітуацыя
Пытаньне
Адказ
|
Канцэрт пераможцаў
Баляды
Баляда гусьляў
Кажух
Канцэрт пераможцаў
EC 987 654 320+1
Баляда горада
|
Наскрозь
Паэмы
Гарбун
Наскрозь
|
|
|
1 Народжаныя на зямлі Лазначаны знакам нябёсаў. Мы тут проста гнёзды зьвілі, Забыўшыся, хто мы былі, Мы тут наняліся ў матросы, У дойліды і ў кавалі – I зьведаўшы працу зямлі, Успомнілі прагу нябёсаў.
2 Аднойчы, прачнуўшыся ўночы, Ты ўспомніш, што ўмееш лятаць, I стане наіўныя вочы Халодная бездань смактаць. I зманлівай згадкай быцьця Цябе працягне аж да поту, – I ўласнае станеш дзіця Вучыць не хадзе, а палёту.
|
Уладзімеру Караткевічу Біклага, кульба, торба на плячах – Па нашым часе выгляд маскарадны. Нікому і ні ў чым непадуладны Хадок ідзе, таму што выбраў Шлях. З дубровы ў бор, зь нізіны на грудок Ідзе хадок, – а бэйбусы, барыгі Крычаць: "Гэй ты! Дзе крыж твой? Дзе вярыгі?" Хадок ідзе. Таму што ён Хадок. Ён выбраў шлях – і ўжо ня зьверне ўбок Ад ісьціны, вядомае спрадвеку: Амаль усё, што трэба чалавеку – Скарынка хлеба ды вады глыток, Амаль усё. Амаль, амаль, амаль... Але ня ўсё – калі камяк у горле, Ня ўсё, ня ўсё – калі душу агорне Па незабыўным непазбыўны жаль. Па кім? Па чым? Ці не па ўсіх і ўсім: Па наласох тых, што на ўзьмежку поля, Па тым – што праўда, і па тым – што воля, Па самым любым, самым дарагім, Па ўсіх, па ўсім – да сьлёз, да сьлёз, да сьлёз, Па самым крэўным у чужынным сьвеце, Што княжым ветрам прашуміць у вецьці Заслаўскіх сосен, полацкіх бяроз Ці паляўнічым рогам прагудзе Ля Турава – і адгукнецца ў Крэве... Хай шлях кружны, нібыта кольцы ў дрэве, Бясконцы шлях. Але хадок Ідзе. Усё сваё з сабой нясе... Яму Таго даволі – больш, чым неабходна, Каб зратаваць сасьмяглых і галодных, Каго? – яму вядома аднаму, Ідзе хадок. Над ім дажджыць, сьняжыць, Яму ня выйсьці з гэтай кругаверці: Ён ведае так мала, каб памерці. І гэтак многа ведае, каб жыць.
|
Аэранаўтыкі законы Найпростыя: бяры і клей... I ўзьвіўся над крутым адхонам Размаляваны пад дракона Паветраны Лятучы Зьмей! Неспадзяваны Шлях крылаты, Зямны непрадказальны шлях: Да вышыні, струной напятай, Уніз па ямах, камянях, Дзядоўніку набіўшы ў пяты... I захапленьня крык! I страх! О не ўпадзі, мой лёс, узьняты Драконам аб шасьці хвастах! У вёскі ўсёй навідавоку Лунае ён, вогненнабокі, Рве суравую нітку з рук. Рубцом смыліць далонь пякуча, – Вышэй, Вышэй, мой зьмей лятучы, За кругам круг, За кругам круг! ...Супроць нябёс – зямля сырая, І лёс – кругамі праз агонь. Трываю. Вышыню трымаю, Балюча нітка суравая Ўрасла ў далонь.
|
Партызанскага лягера Трохі пажоўклае фота... Вынаходніцтву Дагера Дзякуй ад шостае роты! Ад яе камандзіра, Русачубага, першага справа. На дзевяты дзень міру Ён загіне пад Прагай. Побач – справа другая – Дарагая яго, сувязная Застанецца жывая... Ды ніхто шчэ пра гэта ня знае. I народзіцца сын. Русачубы. Ваенным пілотам Ён праз трыццаць адзін Год сустрэнецца з шостаю ротай. Парадзелай, сьсівелай, Адно і багатай – на страты... Стане зьлева I будзе глядзець вінавата. Рота ахне суладна, Памяць роту ажно захістае: «Гэткі ж стройны і ладны! Толькі роты яму не хапае...» Рота вырашыць справу Як належыць: бяз музыкі доўгай Загадае стаць справа, Першым справа – па праву і доўгу. I саступяць гады, Ажыве і паўторыцца фота: Камандзір малады... Зь ім ягоная Шостая рота.
|
∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙
|
∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙
|
∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙
|
Ці пясок залаты ён, ці смецьце – Пыл дарог, што круцілі па сьвеце?.. Мітусmня! Вызваляюся. Вецер Лёг ля брамы ў нядрэмны дазор, Як сабака. Бы сховы разор, Дні спусьцелыя... I на дасьвецьці Вызваляецца неба ад зор.
|
Пералётная птушка... ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙
|
На радасьць, на радасьць, на радасьць Зямлі, чалавеку, былінцы Вясёлая зорка над садам, Руплівы шпачок на галінцы. На радасьць – а нехта канае, Пакутуе хтосьці нявінна. А зорка міргае, міргае, Сьпявае шпачок і сьпявае Наіўна, наіўна, наіўна.
|
∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙
|
∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙
|
∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙
|
∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙
|
∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙
|
∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙
|
Вясновы першы гром Скаціўся, як з гары, I рэха ля крыніц дубы хістае. Бусьліная зямля. Азёры ды бары. Акопы ды палын. Зямля сьвятая. Тут не забыты плач. I не забіты сьмех. Не аціхае сьпеў чарод птушыных. Тут дождж ня проста дождж. I сьнег ня проста сьнег. Бо гэта дождж і сьнег над берагам Айчыны.
|
∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙
|
∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙
|
∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙
|
∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙
|
∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙
|
∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙
|
∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙
|
∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙
|
∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙
|
∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙
|
Дзе голаў прытулю... ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙
|
∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙
|
∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙
|
∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙
|
∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙
|
∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙
|
|
|
КАНЦЭРТ ПЕРАМОЖЦАЎ
БАЛЯДЫ
|
|
|
∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙
|
∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙
|
∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙
|
∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙
|
∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙
|
|
∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙
|
∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙ ∙
|
|
|