РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ Вобразы мілыя роднага краю,               
Смутак і радасьць мая!..
      
 
Якуб Колас
    Галоўная      Слоўнікі           Спасылкі      Аб сайце       Кірыліца      Łacinka    
Анатоль Сыс
Даведка
Кантэкстны тлумачальны слоўнік
Агмень
 
Хворы хлопчык з цацкай
 
Хлопчык з пацеркамі
 
Пастушок
 
*** Не выракалася жыта валошкаў...
 
*** Мой дзед...
 
Сейбіт
 
*** Дарога полем – да маці...
 
Галодны год
 
Аднойчы паміж Бэрлінам і Варшаваю
 
Сон
 
Старасць
 
*** Гэты свет — для размену манет…
 
Сто крокаў да світання
 
Сохне трыснёг маёй памяці
 
Жанчына
 
Забойства ў Нью-Йорку
 
***Аеравыя крылы…
 
Словы
 
Чалавек, які падтрымлівае агмень
 
***Каб сагрэць каханую…
 
Вячэра перад Купаллем
 
***...І мяне натхняе воля…
 
Колькі
 
***Якое б жыта ні ўрадзіла…
 
***Часта пытаюцца: як вершы пішуць?..
 
Каля твайго парога
 
Трыпціх утульнага вогнішча
 
Самотны
 
I высеклі вінаграднікі
 
Асацыяцыя з начнымі матылькамі
 
Маналог Зміцера Жылуновіча
 
***Дарога ў жыцці і ў жыце…
 
Музыкам фальклорна-этнаграфічнага гурту «Свята»
 
Алаіза. Паэма
Хворы хлопчык з цацкай
Хворы хлопчык з цацкай лёд на шыбе ліжа,
Да шчакі прымерзла сіняя сьляза.
Гэткі ціхі хлопчык, гэткі хлопчык рыжы,
Быццам я ці брат мой дваццаць год назад.
 
Чаму хмурны, хлопчык? Чаму сумны, хлопчык?
Рана табе думу асьвятляць сьлязой.
Адвядзі на цацку, калі ласка, вочы –
Лёд расьце на шыбе, востры, як лязо.
 
 
 
 
Хлопчык з пацеркамі
Гуляе з пацеркамі хлопчык,
А пацеркаў на нітцы пяць.
Парвецца нітачка аднойчы,
Маністы долу паляцяць.
 
Адну зьдзяўбе паджары певень,
Чатыры згубяцца ў мурог,
А бедны хлопчык на каленях
Параніць руку аб нарог.
 
 
 
 
Пастушок
Хлопчык пасьвіць коз на касмадроме,
Быццам лес – высокая трава,
У траве той хлопчык – чыста гномік,
Дзьмухаўцом пакрыта галава.
 
Сьветлы мой, бялюткі ты мой хлопчык,
Не страсай дадолу дзьмухаўцоў,
Запарушыш сіненькія вочкі,
Хто ж загоніць козачак дамоў?
 
 
 
 
*  *  *
Не выракалася жыта валошкаў,
Не выракалася поле бяроз,
Маці з абруса зьмятала крошкі,
Помнячы мой небагаты хрост.
 
– Помні ж і ты смак вады сьвятое, –
Часта казала мне і рукой
Сьлёзы хавала – нібы былое –
Сьлёзы сьвяцей ад вады сьвятой.
 
 
 
 
*  *  *
Мой дзед
спаць укладваў сваю галаву сівую
на Біблію,
бабуля – на сноп жытнёвы,
бацька – на ложа вінтоўкі,
а маці маю я ніколі не бачыў, каб спала, –
па пёрку, па два
ўсё зьбірае мне пух на падушку.
 
 
 
 
Сейбіт
Ходзіць кругам усявышні сейбіт,
Поўню з сонцам за сабой вядзе,
Лёс зямны адбіты ў зорным небе,
Як аблічча сейбіта ў вадзе.
 
Лёс зямны адбіты ў зорным небе:
Будзе дождж, і засуха, і град,
Толькі сейбіт у сялянскім зрэб’і
Расьсявае жыта сярод ляд,
 
Толькі сейбіт у сялянскім зрэб’і
Поўню з сонцам водзіць за сабой,
Век ад веку ён зямлёй не грэбуе,
Век ад веку ён жыве зямлёй.
 
 
 
 
*  *  *
Дарога полем – да маці.
Дарога лугам – да бацькі.
Дарога рэчкай – да любай.
Але
І полем, і лугам, і рэчкай
Іду заўжды да Радзімы.
 
 
 
 
Галодны год
Бацька мой у год галодны
Каласкі зьбіраў на полі.
Так цяпер зьбіраю словы
Мовы любай, мовы роднай.
 
Беспадстаўныя папрокі:
Быццам мы не галадалі,
Быццам нам жывецца лёгка –
Поле нават не аралі...
 
Так скажу: ару я мову.
I бывае, ў непагоду
Стынуць вусны, мёрзнуць словы,
Я з хатолкай – год галодны.
 
I ад хутара да вёскі
Мову родную жабрую,
За вясьнянкі праўлю косы,
За былінкі ладжу збрую.
 
I ад хутара да вёскі,
І ад Пінска аж пад Шклоў
Кос палескіх пагалоскі
Зь непаўторным звонкім «о».
 
Ажываю, калі вырай
Пад нябёсамі курлыча,
Гэта ён радзіму кліча:
Кры-чаў, Кры-чаў, Кры-чаў, Кры-чаў...
 
Ажываю, калі сосны
Каля Рэчыцы сьпяваюць
Быццам маёй маці кросны
Чаўнаком прашылі памяць.
 
Ажываю... Ажывае
На Палесьсі тура ўздых,
Там цячэ вада жывая –
Мова прашчураў маіх.
 
Піць яе – не наталіцца
Пад пуцінай млечнай:
Лета – золак – шчамяліца...
Маці – мова – вечнасьць...
 
 
 
 
Аднойчы паміж Бэрлінам і Варшаваю
Зямля – мудрая калосьсямі,
прыгожая кветкамі,
моцная дрэвамі – родная зямля.
 
Аднойчы паміж Бэрлінам і Варшаваю
я трывожна задумаўся:
а якая яна мною?
Яе поле я яшчэ не ральліў,
яе лугі я амаль не касіў,
і лес яе не ўзгадавалі безь мяне.
 
Было мне такое сьненьне:
дзьве маці дзялілі сьлёзы па сыну,
што на чужыне ў жаўнерах.
Дзьве маці ў аднаго сына...
I былі яны такія родныя –
мая маці Марыя
і мая маці Радзіма.
Сьлязінкі іх цёплыя
і песьні іх сумныя
мне птушкі прынесьлі ў дзюбах
аднойчы...
Аднойчы паміж Бэрлінам і Варшавай
я трывожна задумаўся...
 
 
 
 
Сон
∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙
∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙
 
 
 
 
Старасць
∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙
∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙
 
 
 
 
*  *  *
Гэты свет — для размену манет…
∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙
 
 
 
 
Сто крокаў да світання
∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙
∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙
 
 
 
 
Сохне трыснёг маёй памяці
∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙
∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙
 
 
 
 
Жанчына
∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙
∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙
 
 
 
 
Забойства ў Нью-Йорку
∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙
∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙
 
 
 
 
***Аеравыя крылы…
∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙
∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙
 
 
 
 
Словы
∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙
∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙
 
 
 
 
Чалавек, які падтрымлівае агмень
∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙
∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙
 
 
 
 
***Каб сагрэць каханую…
∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙
∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙
 
 
 
 
Вячэра перад Купаллем
∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙
∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙
 
 
 
 
***...І мяне натхняе воля…
∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙
∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙
 
 
 
 
Колькі
∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙
∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙
 
 
 
 
***Якое б жыта ні ўрадзіла…
∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙
∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙
 
 
 
 
***Часта пытаюцца: як вершы пішуць?..
∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙
∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙
 
 
 
 
Каля твайго парога
∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙
∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙
 
 
 
 
Трыпціх утульнага вогнішча
∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙
∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙
 
 
 
 
Самотны
∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙
∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙
 
 
 
 
I высеклі вінаграднікі
∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙
∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙
 
 
 
 
Асацыяцыя з начнымі матылькамі
∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙
∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙
 
 
 
 
Маналог Зміцера Жылуновіча
∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙
∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙
 
 
 
 
***Дарога ў жыцці і ў жыце…
∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙
∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙
 
 
 
 
Музыкам фальклорна-этнаграфічнага гурту «Свята»
∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙
∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙
 
 
 
 
Алаіза
Паэма
∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙
∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙   ∙
 
 
 
 
Падабаецца     Не падабаецца
2009–2020. Беларусь, Менск.