РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ Вобразы мілыя роднага краю,               
Смутак і радасьць мая!..
      
 
Якуб Колас
    Галоўная      Слоўнікі           Спасылкі      Аб сайце       Кірыліца      Łacinka    
Янка Купала
Вершы
Кантэкстны тлумачальны слоўнік
Зь мінуўшых дзён
Перайшло, мінула,
Што калісь жыло,
Ў курганох заснула,
Зельлем зарасло.
              Пад магіл навалай
              Дрэме Русь, Літва, –
              За той тая з хвалай
              Легла галава.
Не гудзе ў павазе
Голас вечавы,
Не шукаюць князі
Славы і бітвы.
              Войска Усяслава
              Не ідзе ў паход
              На той бой крывавы
              За свой край, народ.
Сьцены і запоры
Палачан, Мянчан
Леглі у разоры
Зможаных палян.
              Ні сьвятых дуброваў,
              Зьніч пайшоў з вадой;
              Загасьціў лад новы,
              Ды ня той, ня свой.
Слых адно праходзе
Калі-нікалі
У жывым народзе,
На жывой зямлі.
              Баіць, гнучы шыі,
              Паднявольны люд:
              Мы ў сваім чужыя, –
              Край забраны тут!
Так прайшло, мінула,
Што калісь жыло,
Ў курганох заснула,
Зельлем зарасло.
 
[1909]
 
 
 
 
Падабаецца     Не падабаецца
2009–2020. Беларусь, Менск.