Куды ні ўцякаю
Ад долі сваей,
Усюды спаткаю –
Раней ці пазьней.
Надзеі ўсе скруціць,
Засьвішча бядой,
І сэрца засмуціць,
I ліне сьлязой.
Магільную песьню
Ў душы запяе,
Нашле нуды плесьню
На думкі мае.
I б’юся ж напрасна,
Як рыба аб лёд,
Ад долі няшчаснай
Няма мне варот!
1906
|
|
