Ой, кепска жыці
На сьвеце гэтым,
Долю зрабіці
Зь ясным прасьветам.
Цяжанька мне.
Моладасьць, радасьць,
Думкі, надзеі
Злажыў навекі
Праз жыцьця веі
Ў сэрцы на дне.
Хлеба шукаю,
Чорнага хлеба,
З краю да краю
Цягацца трэба,
А гора жме.
Дый калі хлеба
Потам здабуду,
Сільныя вырвуць
Злосьцю прыблудаў
Хлеб у мяне.
Працай крывавай,
Крыўдай людскою,
Лжывай няславай
Змушан з душою
Ў жыцьцёвым сьне, –
Гляну – і столькі ж
Хатаў ды поля...
Дзе ж маё мейсца? –
З маёю доляй? –
Няма нідзе.
1906
|
|
