Ad svaich chat, ad svaich niŭ, Ad ŭsich bratoŭ, chto tolki žyŭ, Niasu ślazu, niasu ja stohn, Niasu nahajek carskich zvon. U nas tam noč, u nas tam stuk, My aciamniełi z strašnych muk, Z nas pot łijecca, sochnuć hrudzi. Nas katujuć! Čujcie, ludzi! Čujcie, čujcie, ruku dajcie! My vam rodny. Praŭdu znajcie: Ci u dołi, ci ŭ niadołi – Z vami staniem ŭ adnym połi, Ruka ŭ ruku z vašym bratam Za svabodu pierad katam.
1906
|
|