 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Да цябе, каханая,
Сьцежка пратаптаная
Не ў альтанку цераз сад
I ня ў хату праз падворак.
Быў чульлівы лістапад
I прырожы адвячорак.
Каля рэчкі Сьвіслачы,
Рукі цёпла ціснучы,
Памятаеш, я табе
Прызнаваўся, што кахаю.
Там у восеньскай журбе
Прашапталі дрэвы з гаю
Нешта мне нясьмелае
I незразумелае.
Быў чульлівы лістапад
I прыгожы адвячорак...
Што нам хата! Што нам сад!
Што нам прыцемкам падворак!
Сьцежка не пясчаная,
Радасьцяй вянчаная.
Мы пазналі дзіўны сьвет...
Разыйшліся ў мірнай згодзе.
Я знайшоў твой чысты сьлед
Праз гады, дзесяцігодзьдзі.
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|
|
