Хмары, хмары, што па небе
Ходзіце гарамі!
Каб меў крыльле, паляцеў бы
Я на волю з вамі.
Паляцеў бы ў край той родны,
Дзе так сэрцу міла,
Дзе я вырас, дзе мне радасьць
Моладасьць суліла.
Паляцеў бы ў луг, дзе Нёман
Бераг точыць, мые,
Дзе гамоняць зь ветрам-бурай
Дубы векавыя.
Дзе над Нёманам старая
Пахінулась хата,
Дзе так многа пылу ўлетку,
Дзе пяскоў багата.
Паляцеў бы да курганаў,
Што стаяць маўкліва,
Да узгоркаў, дзе вясною
Зелянеюць нівы.
Ой, панёсься б з вамі, хмары,
Я ў той лес цяністы,
Дзе ўдыхалі б мае грудзі
Хвояў пах смалісты!
Хмары, хмары, што па небе
Ходзіце гарамі!
Чаму я ня маю крыльляў?
Чаму я ня з вамі?
|
|
