А хто там ідзе, а хто там ідзе У агромністай такой грамадзе? – Беларусы. А што яны нясуць на худых плячах, На руках ў крыві, на нагах у лапцях? – Сваю крыўду. А куды ж нясуць гэту крыўду ўсю, А куды ж нясуць на паказ сваю? – На сьвет цэлы. А хто гэта іх, не адзін мільён, Крыўду несьць наўчыў, разбудзіў іх сон? – Бяда, гора. А чаго ж, чаго захацелась ім, Пагарджаным век, ім, сьляпым, глухім? – Людзьмі звацца.
[1905–1907]
|
|