Tuman, tuman na dałinie...
#Biełaruskaja narodnaja pieśnia
Płyvie płastami dym... To ŭpiłicca hałin
padholenych asin u čornaj hrudzie hniozdaŭ,
sinić aŭsiańnia kłin, dzie ležacca lany,
abłytvaje ściabły... To poŭzaje ŭ baroznach...
Pad kudraj na ralłi zyrki traščyć ahoń.
Dy rady ci ž dasi padpaskam-padšyvalcam?
Nakłałi bulby j im, małym, – kudy, čaho?
Sami ž – dyk hornuć, dźmuchajučy ŭ palcy.
Harčyć, jak čemier, dym... Nia zhledzieć za ślaźmi,
što ŭ popiele sućmy rudy asińnik tonie,
što j sonca prysak zhas...
Źnianacku: «Na, vaźmi!»
I bulbina – viałiznaja – ŭ dałoni.
I ŭznoŭku ŭciecha... śmiech... A recha ŭsio niasie
uśled u tumany, ŭ saćmiełyja dalečy,
skul runiaju, stupoju, pa rasie
niačutna kročyć vieraśniovy viečar.
1954
|
|
