Баюся,
Не пераплыву
Ў пасьляваенным гарадку
На вольным быстраку
Раку,
Каб вольнай мець
Адну руку,
Не акунуўшы галаву...
Маленства плыткая рака
Глыбокая для хлапчука.
А берагі!
Да неба – той,
Другі –
З трывожнай нематой.
На рэках сталасьці віры
Скруціць мяне хацелі ў крук.
Быў на жары
I на вары,
Часамі не хапала рук.
I захлынала з галавой
Бядой,
Як палыны, сівой.
А ўсё здаецца,
Я плыву,
Не акунуўшы галаву...
|
|
