Непагодны вечар. Сумна, дружа, мусі?
Каб разважыць смутак, ціха запяваю:
– Ой, ляцелі гусі ды з-пад Беларусі,
Скалацілі воду ціхага Дунаю.
Ёсьць любоў на сьвеце, здрада і расстаньне;
Шмат яшчэ чаго нам прыйдзецца зазнаці...
Ўсё мацьней пяю я аб чыімсь каханьні,
І тугі у сьпеве болей не схаваці.
[1915–1916]
|
|
