Ашчэрыцца пасьпееш, лёх,
Не разьмярзай, зямля сырая!
А недзе ўжо на небе
Бог
На свой гадзіньнік пазірае.
Ня мог, ня змог, не дапамог...
Я пастаяў ля небакраю.
А недзе ўжо нэрвова
Бог
На свой гадзіньнік пазірае.
На цень мой водцень смутку лёг.
Я адганяю злую зграю.
А недзе, мне здаецца,
Бог
На свой гадзіньнік пазірае.
А мне б у торбу ўзяць пірог
I аж да веснавога граю
Ісьці,
Каб стаць на свой парог,
Нібыта на прыступак раю,
Пасьпець,
Пакуль ласкавы Бог
На свой гадзіньнік пазірае.
|
|
