Прасьніцы –
Каб пралася прадзіва,
Прадзіва духу прадзедаў,
Каб вякі
Сьвяткавалі сьвяткі...
Трывалыя куршы лашчылі дрэва,
Якое мусіць збуцьвець
I стаць зямлбю,
Схаваўшыся пад павець
Неба...
Крыжы сьмялеюць памалу,
Ім трэба
Пасьля,
Калі ўчарсьцьвее зямля,
Закрэсьліць паганскі дух,
Каб ён аглух
I асьлеп,
Каб замкнуць цэмэнтаваны склеп
Бяспамяцьцем (яно мацьней ад замкоў),
Каб даты імшэлі ад імшы,
Як ад імжы вякоў,
На мяжы
Прывідаў і забыцьця...
Толькі сьнягоў куцьця
Зямная
Куршаў дасюль памінае...
|
|
