Застыне промня боскі дух
На тваім рукаве.
Гасьцінны дворык наш прыглух,
А музыка – плыве.
Цішэй у доме з той пары,
Журбу не наталіць.
Сьцюдзёная,
вада ў вядры
Ўсё ж музыкай шуміць.
Суседа стрэну, што з табой
Браў грозны перавал, –
I захлісьне зь перадавой
Мэлёдыі абвал.
Дачую птушку за ракой,
Ці вецер зашуміць, –
Пусты самотны мой пакой,
А музыка – шчыміць.
|
|
