Зоры далёкія, зоры бліскучыя Ціха гараць над зямлёй. Крыкі знаёмыя, тоны пявучыя Льюцца вячэрняй парой. З поўначы-холаду, сіверу бурнага Гусі на поўдзень ляцяць, Зь неба далёкага, стэпу лазурнага Смутна прашчаньне крычаць. Дзікія гусанькі, птушачкі вольныя, Весьнікі скорай зімы! Хочацца з вамі мне ў стэпы прасторныя, К сьвету і сонцу ад цьмы. Толькі ж падрэзаны крыльлі свабодныя: Моцна пільнуюць мяне Дзьверы акутыя, сьцены халодныя, Краты жалеза ў акне.
|
|