480
Брату А.
Сьціхла жыцьцё над дзярном,
ўсюды крыжы і магілы,
белай рукой у чарназём
кветкі сястра насадзіла.
Сьцелецца воўнай трава,
кветкі растуць пад крыжамі,
ходзе сястра заліваць
і рана, і вечар сьлязамі.
Будуць ірдзець і цьвісьці
раньнем вясьняным дзяўчаты,
будуць тудэю ісьці
і засьмяюцца да брата...
|
|
