Песьні ў полі, шум і гоман. Ну ж і выдаўся дзянёк! Сьнег на дзірах, лёд надломан, I сьпявае ручаёк: «Гэй, сябры, гэй, ручаёчкі! Дружна разам пабягом. Гайда, гайда ў сьвет, браточкі, К тым шырокім берагом! Людзі-волаты! Глядзеце, Колькі гонім мы вады, Бо яднаньне – сіла ў сьвеце, Хто ж дужэй ад грамады? Мы дарогі ў полі знаем, Не заблудзіць там вада – Знаньне – сіла! Мы гукаем: – Гэй, за намі, грамада! Мы імчым, мы гонім воды, Затапілі мы брады. Дружнасьць – першы крок свабоды, Згода – сіла грамады».
19.I.1909
|
|