РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ Вобразы мілыя роднага краю,               
Смутак і радасьць мая!..
      
 
Якуб Колас
    Галоўная      Слоўнікі           Спасылкі      Аб сайце       Кірыліца      Łacinka    
Якуб Колас
Вершы
Кантэкстны тлумачальны слоўнік
У палёх Беларусі
Дзень добры вам, лясы і далі,
      Прасторы вольныя зямлі!
Я зноў між вас, пагоркі-хвалі,
      Палоскі цьмянае ральлі!
 
Вітаю вас, як блізкіх, родных,
      Старыя хвоі на палёх,
І вас, красёнцы сьцежак згодных,
      Сьляды нялічаных дарог!
 
І гэты жоўценькі пясочак,
      Дзе хвойкі зелена растуць,
Бярозы тыя, што ў шнурочак
      За рубяжы зямлі бягуць!
 
Над рэчкай гэты луг мурожны,
      Дубоў разьвіслых цэлы рад
І буслаў дом, стары, заможны,
      Як той пасэсарскі пасад!
 
То тут, то там лясок сінее,
      Ў лагчынах рэчачкі блішчаць...
Куды ні глянь – спакоем вее,
      На ўсім адна ляжыць пячаць:
 
Развагі мудрай, задуменьня
      І нейкай смутнае красы,
І чуеш ў гэтым летуценьні
      Адвечнай песьні галасы.
 
А хмарка ў небе, ў ясным полі,
      Плыве шчасьліва, як дзіця,
І забываеш мімаволі
      Ўвесь клопат буднага жыцьця.
 
Куды ні гляне маё вока, –
      Ўсё поўна згоды, дабраты...
Ты маеш выгляды прарока,
      Наш край пакуты, край сьвяты!
 
1921
 
 
 
 
Падабаецца     Не падабаецца
2009–2022. Беларусь, Менск.