|
Баляда Грунвальдскай бітвы
|
|
15.07.1410
|
Пад латамі стальнымі крыжакоў
Жывыя душы і жывая кроў,
І ім, як нам, жыцьцё таксама міла,
Але палюбіць сёньня іх магіла,
Бо з намі Вітаўт наш, над намі Бог,
І коп’яў лес, і нашых стрэлаў хмары,
Што ў небе над самотаю дарог
Лятуць і лётам абуджаюць мары
Аб перамозе, да якой ідзём
За Вітаўтам, нібыта за агнём,
Праз ноч у дзень, дзе нашыя магілы,
Нібы прыступкі лесьвіцы, зь якой
Нам воляй дыхаць, бачыць край наш мілы,
Нібыта Храм бялюткі, прад сабой...
Зьвіняць мячы, крывавяцца шаломы,
І коп’яў лес трашчыць, нібы трысьнёг.
І ўжо адказ ёсьць на пытаньне: «Хто мы?»,
Але яго яшчэ ня чуе Бог...
17–19.VIII.2005.
|
|
