На Беларусі Бог жыве.
#Уладзімер Караткевіч
Турыны рог у Тураве гучаў,
І праз туман, як праз стагодзьдзі, з траў
Зноў усплывала сонца, як шалом,
Што, як крывёй, напоўнены сьвятлом.
І пачынаўся дзень, нібы вайна,
І ноч, нібы разьбітая сьцяна,
Нібы Арда, гублялася ў траве,
І ты ўжо ведаў – Беларусь жыве
І будзе, як сьвятлынь у Храме, жыць,
Бо рог турыны ў Тураве гучыць
І жывіць беларускую душу,
І мы, нібы трава пасьля дажджу,
Да сонца цягнемся, што як шалом,
Які напоўнены сьвятым віном,
Якое піць, нібы сябе паліць
За гэты сьвет, дзе нам турыны рог
Гучыць над пыльнай вечнасьцю дарог,
Каб ты і я маглі свой край любіць,
Як любіць Беларусь наш Бог...
|
|
