 |
РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ
|
|
Вобразы мілыя роднага краю,
Смутак і радасьць мая!..
Якуб Колас
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Разьбітыя шыбы, сарваныя німбы,
І вецер гуляе па Храме пустым.
Анёлаў пакрыўджаных чуюцца ўсхліпы,
У небе пасеяўся з вогнішча дым.
Ля вогнішча скачуць сівыя вароны,
Спажывы шукаюць у кучах сьмяцьця.
Ледзь дыхае вогнішча ротам чырвоным –
Сыходзяць апошнія хвілі жыцьця.
Зьдзічэлы сабака з кустоў пазірае,
Праз вочы блішчыць залатая душа.
Каторы ўжо тыдзень ён сьмерці шукае,
Ды толькі няма каму й кінуць глыжа.
І сьцежкі да Храма травой зарастаюць,
Маўчыць безьязыкі патрэсканы звон.
Над Храмам забытым анёлы лятаюць,
З абпаленых скрыдлаў страсаючы сон.
|
|
|
|
Падабаецца
Не падабаецца
|
|
|
2009–2020. Беларусь, Менск.
|
|
|
