RODNYJA VOBRAZY Vobrazy miłyja rodnaha kraju,               
Smutak i radaść maja!..
      
 
Jakub Kołas
    Hałoŭnaja      Słoŭniki           Spasyłki      Ab sajcie       Кірыліца      Łacinka    
Ciotka
Vieršy
Kantekstny tłumačalny słoŭnik
*  *  *
Adkryj, pani, dobra pani,
Cisavy varoty:
Niasuć žniejki, niasuć žniejki
Vianiec ščyra-złoty.
 
Sonca hreje, sonca hreje,
Paśpieła pšanica.
Jasna pani, dobra pani,
Krasna maładzica.
 
Oj, čas tabie, serca śpieła,
Čas vam, pšonny ziorny,
Pachiłicca, pałažycca
Pad kamienny žorny.
 
Oj, čas tabie, serca śpieła,
Žaram zapyłaci,
I, jak kołas załacieńki,
Uradžaj nam daci.
 
Serca kłiča, serca kłiča,
Jak ziaziulka šera.
Na toj hołas adhuknisia,
Naša pani, ščera.
 
Ścieražysia praspać, pani,
Viesnavy dzianiočki
I toj serca hołas cichi,
Što zavie unočki.
 
Naša panna nia słuchaje
Toj dalokaj vieści,
Bo na što joj svaje dzietki.
Kałi našy pieścić,
 
Bo na što joj svaje dzietki
I siamiejka ŭłasna,
Kałi nas, jak dzietak, lubić
Naša pani jasna.
 
Choć paniency miła, luba
Z nami ŭ dobraj radzie,
Ale los, adviečny baćka,
Skora ad nas skradzie.
 
Idzie vorah-paniavolca,
Niasie złoty sieci,
Vyjdzi, vyjdzi, karaleŭna,
Vyjdzi ka mnie z kleci.
 
Oj, jak tabie raści, kvietka,
Raści-krasavaci,
Kałi hrom-piarun i bura
Mohuć cia złamaci.
 
Oj, jak sercu maładomu
Zadavać atrutu,
Kałi prosić, mołić ščaścia
Chviłinu, minutu.
 
Budź ščaśłiva, budź ščaśłiva,
Krasuj ŭsim nadziva,
A my pani nie zabudziem,
Pakul budziem žyvy.
 
1915
 
 
 
 
Padabajecca     Nie padabajecca
2009–2020. Biełaruś, Miensk.