Ня зь першага крыку,
Ня зь першай сьлязіны,
Ня зь першага сьмеху
Пачаўся быў я,
а пачаўся быў зь першага сьнегу
Над плошчай вакзальнай,
дзе ты мяне ціха гукнула,
I перш чым гукнула –
Пазнала,
Прызнала,
Пачула,
I перш чым сьляды нашы,
зьбегшыся, рушылі побач,
I перш чым у дом наш
прыйшла варажбіткаю поўнач,
I перш чым цябе анідзе
Назаўсёды ня стала –
Сьняжына апошняя
Першага сьнегу
Растала...
|
|
