Što nachłynie ŭ dušu,
Što saśniu viečarom,
Praz što vočy rašu, –
Usio vyllu piarom.
Usio vyllu i ŭ śviet
Pieśniaj lotnaj pašlu, –
Niachaj ź vichram uśled
Ablataje ziamlu!
Chaj lataje ŭvakruh
Nad skavanaj ziamloj,
Dzie śpiać siła i duch,
Dzie brat svoj, jak nia svoj!
I tych budzić, chto śpić,
Chto ciarpić bieź viny;
Niachaj hułka hrymić,
Jak zvany, pieruny!
Moža, hetaki zvon
Dalacić da niabios,
Addaść Bohu pakłon,
Skaža, skolki lju śloz!
[1905–1907]
|
|
