той, хто чакае дажджу, не пакрыўдзіць яго парасонам, не схаваецца ў хату, як далей, ў пераход ці засцаны пад’езд. той, хто чакае сонца, не начэпіць на нос акуляраў, не абмажацца брыдкім крэмам і ў салярый ня ступіць нагой. той, хто чакае ночы, ня ўключыць сьвятла ў пакоі, не прыпыніцца пад ліхтарняй, ці ў мігценьні рэкламнай лухты. той, хто чакае ветру, да яго ніколі ня сходзіць, не зьняволіць яго ў ветразь і у млын, як каня, не ўпражэ. той, хто чакае свой час, не спытае: «Калі ўжо нарэшце?» не адкажа, што доўга зьбірацца і няма дзе пакінуць ключы.
|
|