Забудзься і працуй!
Ні сэрца, ні душы,
Ні дум сваіх ня чуй;
Ці ў шуме, ці ў глушы, –
Забудзься і працуй!
Хоць хаткаю тваёй
Трасуць штодзень вятры
I песьняю сваёй
Разносяць стогн стары
Над хаткаю тваёй, –
Забудзься і працуй!
Нуды пажар тушы,
На вір жыцьця ня злуй,
Ці ў шуме, ці ў глушы, –
Забудзься і працуй!
Хоць ночка цемнатой
Заслала сьцежкі ўсе,
Праходзіш ты кудой
Па сьлёз сваіх расе
З адвечнай цемнатой, –
Забудзься і працуй!
Прашкоды ўсе крышы,
На долю не крыўдуй,
Ці ў шуме, ці ў глушы, –
Забудзься і працуй!
Хоць гора ўсьлед бяжыць,
А каменем-гарой
На сэрцы жаль ляжыць,
Хоць смутна, Божа мой, –
Забудзься і працуй!
Ні сэрца, ні душы,
Ні дум сваіх ня чуй,
Ці ў шуме, ці ў глушы, –
Забудзься і працуй!
[1905–1907]
|
|
