Страх – за праўду кінуцца ў бой,
страх – не дагадзіць акупантам,
быць удома самім сабой,
чалавекам быць – страх пракляты!
Суд – за думкі вольны размах,
воля – толькі прадажнаму слову.
Беларусам быць – тройчы страх,
страх – валодаць роднаю мовай.
Страх – ў чужыне сваіх братоў,
перад зьдзекам страх не скарыцца.
Страх – маліцца на мове бацькоў,
дзікі страх – наагул маліцца!
Страх – што ўвечары Каляда,
і за сына, што пойдзе ў школу,
страх – што бліжняга не прадаў,
страх – што чэсны, што не жывёла.
Брыгадзіраў страх на сяле,
страх падлізаў зьмяіных ўсюды,
страх – хадзіць па сваёй зямле,
гдзе начальнікі і Іуды.
Страх – гуманнасьці, дабраты,
перад рускім страх, перад ляхам, –
мы ж ня горшыя, што ж, браты,
можа, хопіць гэтага страху?
|
|
