О, акупанты, жах народных мук!
Мы ў сябе – пчолы, вы заўсёды – трутні.
З крывавых вашых і праклятых рук
і Божы хлеб становіцца атрутны.
О, акупанты, зь цемры вы і зла,
вы ў нашых сьлёзах, у крыві па вушы,
бяз праўды розум, сэрцы безь цяпла,
без дабрыні шакалавыя душы!
|
|
