РОДНЫЯ ВОБРАЗЫ Вобразы мілыя роднага краю,               
Смутак і радасьць мая!..
      
 
Якуб Колас
    Галоўная      Слоўнікі           Спасылкі      Аб сайце       Кірыліца      Łacinka    
Ларыса Геніюш
Вершы
Кантэкстны тлумачальны слоўнік
Жыта
Жыта, жыта – мора палавое,
хвалі срэбныя палі пакрылі.
Вецер не дае табе спакою,
да калосьсяў прыпадае крыльлем.
 
Гоніць, гоніць хвалі да дубровы
аж пад сіні небакрай бліскучы.
А на грыве – кіпень васільковы,
а на межах – чабарок пахучы.
 
Вёска ў сонцы там, ля небакраю.
Да высокіх дрэў прыпалі хаты.
А пад сьцены вецер падганяе
хвалі жыта – акіян нязжаты.
 
 
 
 
Падабаецца     Не падабаецца
2009–2020. Беларусь, Менск.