Я – наглядач суровага астрога, Сачу, каб не ўцяклі зь мяне самога Зайздросьць і злосьць, Зьнявер’е і мана. Яны, Зламаўшы ўпартых рэбраў краты, Сягаюць, як астрожнікі дахаты, Туды, дзе іх чакае гамана Доўгаязыкіх плётак, абгавораў. Як наглядач, Я мецьму цьвёрды нораў, Каб, Божа барані, уцекачы Зьнікчэмнець не маглі дапамагчы! Я – наглядач уласнага астрога, З трывалых сьцен ня выпушчу нікога!
|
|