Дваццаць шэрых гадоў праплылі непрытомна. На агромністай гэтай зямлі мне бяздомна. Мне бязладна, бязмэтна, бязь мес- ца, бязь зьместу. На бязьмежнай зямлі не жыве маё места. Не паддасца такая гара – аксіёма, Але блізіцца ўжо час зьбірац- ца дадому. Не прыціснуты горкай гарой (горкім горам), над агромністай гэтай зямлёй ёсьць мой горад.
|
|