Выпраўляла маці сына З калгаснае хаты Не на службу у чужыну, Не к дзяўчыне ў сваты. Выпраўляла і казала: «Мой сыночак мілы, Ужо маеш ты нямала Розуму і сілы. Пойдзеш ты у сьвет і людзі Хадою адважнай, Прад табою слацца будзе Край наш неабсяжны. Не зазнаеш крутых сьцежак – Сыты і адзеты – Вартаваць ты будзеш межы Краіны Саветаў. Не зазнаеш тамка гора, Будуць паважаці, Даглядаць цябе ня горай, Як родная маці. Не ў салдатах быць пад царам, Пад кнутом жандарскім, – Служыць будзеш ты Саветам, Справе пралетарскай». Выпраўляла маці сына З калгасных загонаў, Каб служыў той верна, ўчынна Арміі Чырвонай.
1934
|
|