Украіна, цьвеце любы, Сонцам гадаваны, У мінулым край няволі, Курганоў, кайданаў. Панавалі, катавалі Гетманы, царыцы, I паны тваёй крывёю Не жалелі ўпіцца. Зьнесла ты вайны сусьветнай Вялікае гора, Кроў цякла тваіх людзінаў, Як Дняпро у мора. * Украіна, цьвеце любы Чараўнічай сілы, Рэвалюцыя з Усходу Цябе абудзіла. Абудзіла, а на шляху Паўстаў вораг дзікі – Скарападскія, пятлюры Ды Махно, Дзянікін. Запалаў твой стэп шырокі, Паўставала гора, – Пацякла кроў старай сьцежкай, Як Дняпро у мора. * Украіна, Украіна! Глянь ты, азірніся: Як цярпела, паўставала, Як імкнешся ў высі. Шлях твой ясны, як пшаніцы Залацісты колас, А людзей тваіх працоўных Звонкі, сьмелы голас. Па Дняпру тваім свабодным У самае мора Плывуць горда параходы, Ня знаючы гора. * Украіна! Табе вораг Ніякі ня страшан, – Сьцяг твой роўны паміж роўных У Саюзе нашым. Ты будуеш сабе шчасьце Пад сьцягам чырвоным, Як рэспублікі ўсе нашы, З посьпехам цудоўным. Хто ж памкнецца табе здрадзіць, Зноў капаць магілу, – У Дняпры сваім патопіш Варожыя сілы.
1935
|
|