|
Маё мне сонца правадыр...
|
Маё мне сонца правадыр,
Мне сьцежкі знача безупынна,
За ім ляцеў бы на Памір
I на Эльбрус, і на Хібіны.
За ім, ня знаючы нуды,
Каналам плыў бы Беламорскім,
Ляцеў бы вызнаць гарады –
Магнітагорскі й Краматорскі.
За ім ляцеў бы я ў прастор,
Туды – у высь, у стратасфэру,
Пабыць гасьцём у ясных зор,
Жыцьцё планетнае праверыць.
За ім – за сонейкам мой шлях,
Куды яно з сваёю ласкай,
Ляцець, плысьці, як той жар-птах,
На полюсах рабіць папаску.
Зямлю і неба ўдоўж і ўшыр
Так кожнай зьведаваць хвілінай...
Маё мне сонца правадыр,
Мне сьцежкі знача безупынна.
1935
|
|
