З Шарля Бадлера: Heautontimoroumenos

Parisien

Tourbillon de mouches

*** А боль закрануў зямлю...

А на дубе тым...

*** Аглухлыя лугі, спавітыя ў сьвятле...

*** Ад Пятра і Паўла...

*** Адпусьціце мяне ўздыхнуць...

*** Адцураліся вады – ці магчыма?!..

Адчай часу

Ажыўленьне

Апёкі тугі

*** Апранутыя людзі на пляцы...

*** Апякуйся, Вялес, аслані...

*** Баюся вяртацца ў сны...

*** Белае поле...

*** Беларусь мая...

Белая радзіма

*** Божа!..

*** Бойка крыжамі вечнасьці...

Болей!..

*** Вагкаваты мурог...

*** Ваза. А ў вазе – дно...

Вершасутык

*** Вецер лашчыў...

Відушчым

Віно Апулея

Вышыня

Вяртаньне

*** Гляджу на замежныя вуліцы...

*** Гляджу я на неба...

*** Гляджу, як красуе жыта...

*** Давай пашкадуемся...

Давер

Дажыло!..

Дарога

*** Дзіўная незабудка...

*** Для самазахаваньня я напішу вясёла...

*** Ён прыйдзе...

*** Жанчына, цяжарная сынам...

Жаўнер

*** Жаўтароцік на дарозе ў холадзе...

Жах

*** Жоўтая ружа ссохла ў вазе, што на раялі...

З братам

*** З бусьлянкі фіялковую ваду...

Замова ад Злыдухаў

Заручыны руні

*** Збаны...

*** Званар бачыў неба...

*** Здароў, каханы!.. Так, мне сёньня ўцям...

Здоля згубы

*** Здраньцьвеюць вусны...

*** Зімовым вечарам...

Зімою

Змова тугі

Знак небыцьця

*** Знаходжу зоры ў небе...

Зямныя мы!..

*** І зазьвініць...

*** Іду...

Італійскя імпрэсія. Жарсьць на руінах старажытнага Рыма

Каб неба сагрэць...

*** Калі аранжавая чайка...

*** Калі замерзнуць – ад каляднай сьцюжы!..

*** Калі кроплі дажджу...

Калыханка

*** Караў пакутнік пеклам служку веры...

*** Кахай мяне па-беларуску...

*** Кожны вечар...

*** Крозавы князь каханы...

Кроў Сусьвету

*** Крылы – для нябёсаў...

Лёзныя сьлёзы

Лінія жыцьця

*** Лістком на стаптаны мурог...

*** Лямантуй, Вельзевул, лямантуй...

*** Лячу. Хачу вышэй, вышэй яшчэ!..

*** Маю мажлівасьць...

*** «Ма!»...

*** Малеча зь вільготнымі вачыма...

*** Малюся на абраз у куце пакоя...

*** Малюю музыку...

Маналёг Данілы Вежы-Загорскага на сьмерць Ксені. Чытаючы раман У. Караткевіча «Каласы пад сярпом тваім»

Маналёг паэта

Мара каханьня

*** Месяц гуляў у хованкі з завязанымі вачыма...

*** Мне сьніцца Беларусь...

*** Мне сьніцца Дыянісава цяпло...

*** Мой бацька...

Мой змрокавы хлопчык

Мой філёзаф

*** Мой храм...

*** Мы з паэтам ярчэлі ў вачах...

*** Мы ўсе...

*** Мы ўсясьвету кляліся з рудых багавінаў...

Мярэжы жаху

*** На імгненьне ўяўлю, што ты ўспомніў...

На могілках

На французскім небе

*** Навошта зьяўляцца...

*** Напружана...

Напрыканцы

*** Нашто дазволіў прыйсьці сюды...

*** Неба змоўкла на плячы – не маўчы...

*** Ня клеіцца нешта, Уладзя?..

*** Ня толькі ў час журботы смутнай...

Ня тыя...

Нязбытнае

О Варшава – мой летні ўспамін!.. Зімовы роздум пра лета ў варшаўскіх Лазенках

*** О, дзе ты вынайшаў вочы...

*** Па валошках і зорках прыйду да цябе...

*** Павянчаны з каплічнай цішай...

*** Пад гукі афрыканскіх тамтамаў...

Падрэ

Парастку, які крывяніць...

Паэзія

*** Паэты бездапаможныя...

*** Перахрышчу прастору...

Піяніст

Потым

*** Прапусьціў бы нябыт – ня йдзе...

*** Праспаў яшчэ адно ўскладаньне...

Прывіднае К......

*** Прыляцела мая душа...

*** Прыпыніце хаду крыгаходу!..

Радок

*** Расплюшчы хутчэй вачаняты...

*** Родна, пяшчотна, гладка...

*** Рыжым купалам трываліцца зара...

Рысы. Трыпціх татальнага Тартара

Рэанімацыя

*** Са стагодзьдзя ў стагодзьдзе...

Сад Сусьвету – салодкая і вельмі горкая спакуса

Сівое сонца

Сінія восьлікі

*** Сказалі...

словы пунсовай мовы

*** Спавітыя ў травы целы...

Сплюшка

*** сповед вяду...

*** ...сталася гэта так...

Старадаўняя

*** Стомлены родны голас...

Стыгмат

Сьвяты Яне!..

Сьлёзы мужчыны

*** Сьлізка на шляху маім...

*** Сьмягне душа па восені...

*** Так хочацца...

*** Твае сьлёзы – з маіх вачэй...

Трэйцяга не выпадае

*** Ты вячыста...

*** Ты такі наіўны, мой Бог...

*** Ты ўсьміхаесься мне так яскрыста...

*** Ты – паветра маё, ты – жыцьцё!..

Ты – чысьцец

*** У далоні я ўзяў вагонь...

*** У садзе выкапаў парастак...

*** У чароўнай краіне мрояў...

*** У чыёй бусьлянцы буслы?..

Узьлёт

*** Усё найлепшае ўва мне – тваё...

Успамін

Хайку Вербнага тыдня

Хайку Яблычнага Спаса

*** «Харошы мой...»...

Хачу я на волю

Цені каханьняў

*** Ці быў ты немаўлём?..

*** Ціхімі дажджынкамі імжы...

*** Цябе пакінулі сілы?..

*** Чалавек мае назоў...

*** Час раструшчыцца шчасьцем...

*** Чым лягчэй – тым лепей...

Шалёнае шчасьце

*** Што жыцьцё?..

*** Што мог – Бог дараваў...

*** Шчасьлівыя людзі на нашай планеце...

Эрот

Юная

*** Я губляю страты свае...

*** Я магу...

*** Я стаў, як стаў...

*** Я ўзрашчу дрэва з болю...

*** Я хачу каб Максім уваскрос...

*** Я – колас жытнёвы ў полі...

Яго словы

«Як завесься ты?..»

*** Як прымружу павекі – дым...