Вечар на захадзе ў попеле тушыць
Кучу чырвоных кавалкаў вугля;
Ціха ўсё; вецер лістка не зварушыць,
Не скалыхнуцца ні траўкай паля...
Максім Багдановіч
Родныя вобразы
уваход
рэгiстрацыя
ГАЛОЎНАЯ
АРХАІЧНАСЬЦЬ
ЖЫВАПІС
ДПМ
ВЕРШЫ
ЛІТАРАТУРА
БІЯГРАФІІ
ФОРУМ
СПАСЫЛКІ
пошук
Біяграфія
Зборнікі:
Агмень
Пан Лес
паказаць усе
Анатоль Сыс
Годы:
УСЕ
без года
Агонь
Адвечным шляхам
Аднойчы паміж Бэрлінам і Варшаваю
Аеравыя крылы ...
Апакаліпсіс
Бажавоўк
Баляда пра птаха
Бацька так і не сьсівеў...
Безь мяне будуць жаць...
Бераг
Берасьцянае неба роднае...
Берасьцянымі трубамі ў небе гудуць журавы...
Блудны сын
Браты
Вам, на ложку зямным...
Ветах
Вільня, 1864 год
Вужака
Вяпрук
Вячэра перад Купальлем
Галодны год
Гэта памятае толькі маці...
Гэты сьвет – для разьмену манэт: ...
Данута Бічэль-Загнетава
Дарога полем – да маці ...
Дарога ў жыцьці і ў жыце ...
Дзед перад сьмерцю
Дух
Ён шкадаваў турэмных пацукоў...
Жанчына
Журавы сьпяваюць паланэз і іх...
Забойства ў Нью-Ёрку
Званы
Злачынцы брыдуць на споведзь...
Зьмяіны Цар
І мяне натхняе воля...
Каб сагрэць каханую ...
Калі алені адшукаюць вадапой...
Каля твайго парога
Капцы
Кола
Колькі
Крыжавалі крумкача
Лес
Ляцелі ў вырай ветракі...
Маналёг адступніка
Маналёг Алеся Гаруна
Маналёг Апанаса Філіповіча
Маналёг Зьміцера Жылуновіча
Маналёг Рамуальда Жакоўскага
Маналёг расстрыгі
Маналёг Сяргея Палуяна
Маналёг Уладзімера Жылкі
Маналёг Язэпа Драздовіча
Маналёг «тутэйшага»
Мара пра сына
Марыя
Мой дзед ...
Мой радавод вёў летапіс свой плугам...
Музыкам фальклёрна-этнаграфічнага гурту «Сьвята»
На скрыжаваньні сьцяжын...
Натхненьне
Не выракалася жыта валошкаў ...
Не хадзіце за мной
Неапаленая купіна
О Неба
Пад бярозаю косьці...
Пад вакном журба зьбірае мяту ...
Пайду туды адкуль прыйшоў...
Памяць пра яцьвягаў
Пан Лес
Пастушок
Пацеркі
Пацір
Паэт (Ніхто ня мае права жыць з Паэтам,)
Паэт (На памежжы чужыны з Айчынай)
Перад цыганскім дажджом
Песьня пра жану
Поле поле ў німбах сланечнікаў сланечнікаў...
Пошасныя
Пра што шэпчуцца мурашы
Прачытаўшы верш Пімена Панчанкі «Разьвітаньне»
Радзіма
Радзіма пачынаецца з жанчыны...
Рай
Ружа
Сабака
Сейбіт
Сівыя пчолы...
Скарпіён
Словы
Смага
Сон
Сохне трысьнёг маёй памяці
спаўзаючы зь церня...
Старасьць
Сто крокаў да сьвітаньня
Суд птушак
Сьмерць
Тапталі поле валуны
Трыпціх утульнага вогнішча
Трэснуў лёд быццам трэснула жыла...
У кніжцы маёй безыменнай...
У нябёсах маіх дагараюць вагні...
У чароце птушка начавала
У чырвоным касьцёле
Урода мая, уродачка
Хворы хлопчык з цацкай
Хлопчык з пацеркамі
Хто натхніць мяне на сьмерць?
Чалавек, які падтрымлівае агмень
Часта пытаюцца: ...
Чацьвёрты цьвік
Чорная быль
Чорная гадзюка, белая зьмяя
Чырвоны радок
Штучная раса
Эй, ювелір
Я дарэшты ў тваёй уладзе...
Я зжэр бы свой народ...
Я п’ю адзін чырвонае віно...
Яблыня
Як жыў я бяз солі
Як па зорках па расе...
Як я прадаў сябе агню
Якое б жыта ні ўрадзіла ...
– З чаго пачаць? Пачну з Радзімы ...
– Самыя жывыя багі – багі дзядоў...
«Каб ты каменем стаў!»...
УСЁ
А
Б
В
Г
Д
Ё
Ж
З
І
К
Л
М
Н
О
П
Р
С
Т
У
Х
Ч
Ш
Э
Я
–
«
PL
;
Алесь
;
Маналёг «тутэйшага»
;
Неапаленая купіна
;
Пад вакном журба зьбірае мяту ...
;
– З чаго пачаць? Пачну з Радзімы ...
;