Гудам-звонам срэбна-медным
Звоняць звоны на званіцы.
Звоняць звоны ў час дзяньніцы,
Надвячэр’ем ясна-бледным...
Якуб Колас
Родныя вобразы
уваход      СЂСЌРіiстрацыя
 
  Р“АЛОЎНАЯ     РђР РҐРђР†Р§РќРђРЎР¬Р¦Р¬     Р–ЫВАПІС     Р”РџРњ     Р’ЕРШЫ     Р›Р†РўРђР РђРўРЈР Рђ     Р‘ІЯГРАФІІ     Р¤РћР РЈРњ     РЎРџРђРЎР«Р›РљР†  
пошук

  
Тлумачальны Слоўнік

* * *

Буду рэчкай, якая цячэ назад,

невымоўным словам, якога сказаць

ты ня зможаш – загіне на вуснах


сэрца білася ў шыбіну цела майго,

журавы адляталі на поўдзень штогод –

я штодзень апраналася ў вусьціш


як прыемна цяпер быць маўклівай ракой –

без аеру, бяз чоўнаў, без рыбакоў –

не пабачыць ні выйсьця, ні вусьця


як прыемна цяпер словам быць трапяткім,

да цябе празь мяне вершы мкнуць напрасткі,

толькі з вуснаў тваіх не сарвуцца


2007  Р’. Трэнас

вэрсія для друку

Адзнакi: 0/0 Водгукі(0)
Дадаў PL 12.05.2009