Адзінай мэты не зракуся,
І сэрца мне не задрыжыць:
Як жыць – дык жыць для Беларусі,
А без яе – зусім не жыць.
Ларыса Геніюш
Родныя вобразы
уваход
рэгiстрацыя
ГАЛОЎНАЯ
АРХАІЧНАСЬЦЬ
ЖЫВАПІС
ДПМ
ВЕРШЫ
ЛІТАРАТУРА
БІЯГРАФІІ
ФОРУМ
СПАСЫЛКІ
пошук
Біяграфія
Зборнікі:
Цуд канфіскаванага дзяцінства
Экзістэнцыйны пэйзаж
паказаць усе
Віка Трэнас
Годы:
УСЕ
без года
2001
2002
2003
2004
2005
2006
2007
2008
2009
2010
1
2
(быць успамінам)
(восеньскае самагубства)
(вусьціш)
(майстэрства самоты)
(непапраўныя страты поўнагадовых)
(цёплы дождж)
(Шпацыр уздоўж марскога берага)
Addanaść
Biezdapamožnaść
Chvilina
Happy End
Hsyaod
Image
Iмя
Pasłuchaj
Superstar
Абрыдзеў люты
Ад ветлівых дотыкаў да прахалоднай скуры тваёй...
ад мяне засталіся стос вершаў...
адгадваць ...
Анёлу. Брату
Апошнi
ап’янелы ад суму паэт любаваўся сабой...
Атрута
Баляда пра бітае шкло
Безгаловы санэт
Бездань
Белы бэз
Белы попел
беспрытульнае слоўка бясьсільна трапеча на вуснах ...
Больш я не сустракаю цягнікі ...
Болю пабітае шкло – крывяцца вусны ...
буду рэчкай якая цячэ назад...
Быць
Быцьцё
Верасьнёўская адчужанасьць
Вольнасьць
ВОСЬ ТАК...
Вязьні
Гэроі маіх сусьветаў
да цемры цяпер праз церні ...
даруй грахі мне чужая сьвятасьць...
даруйце я ня маю інакшай зброі...
дзень сьляпы ён праходзіць навобмацак ...
душа бы зламанае ссохлае дрэўца ...
Дэгустацыя самоты
Жудасьць
з розных нотак голасу твайго ...
Забыцьцё
Замова
Зашмальцаваныя
Згадка пра лета
Здрайцы
зза цябе на прастуджаным даху сяджу бо ...
знайдзi мяне сярод забытых рэчаў ...
Зялёнай смугою ахутаны голаў старэнькай чаромхі ...
Зямля анёлаў і самагубцаў
Ідыёма ідэала
калі заходзіць сонца ...
Калыханка
Каляровы верш
камяком у горле захрасла жаданьне быць ...
Канстатацыя маёй адсутнасьці
Кацячы гарадскі раманс
Квітнее сонца Хочацца сьпяваць...
колькі можна было вынаходзіць квадратныя колы ...
крок за крокам у невядомасьць ...
Лесьвiца
лічу адлегласьці ...
Ловы
Лятунак
Маё вар’яцтва
Малітва
Маруднае мора...
мацьнею пад лязом сякеры...
Мне болей не баліць...
мой зімовы настрой вымяраецца колькасьцю вершаў ...
мой самотны задумлівы сьмех...
Мой упалы анёл нашы жыцьці лістотай на дрэвах ...
Мы жывем – гэта значыць што мы вар’яты...
Мэханiка
На Вялікдзень
На Каляды
Нагляднасьць і вобразнасьць
Назаўжды
Народжаныя ўверсе
настальгія
Насьледваньне Блоку
не пашкадуе кат адсечаных галоваў ...
НЕ ПІШЫ...
не ты ня здраджаная – ты няспраўджаная...
Невыносная здрада
Ня тое
Няма нічога ...
Паданьне
Палова
Памнажэньне асобы
Памяці Андруся Белавокага
Патрыятычны трыпціх
Пластылiн
Посттрыялет
Потым
Прадчуваньне элегіі
Прыпавесьць
Прыручаны
пустэча мне час забывацца на словы ...
П’еса
Радасьць бацькі які трымае ...
Рух часу
Рэцыдывы самоты
Сакавіцкая элегія
складаць крыжаванкі з рысаў тваёй далоні ...
Скрозь сьцяну майго маўчаньня ...
Смак адчаю
сны да аранжавай падушкi...
Споведзь беражніцы
Споведзь укльгавага ценю
Спроба актавы
Спустошанасьць
сталасьць ня ёсьць мудрасьцю ...
Сум
Сумленьне
сьвет мой бруднай насоўкай ляжыць у кішэні ...
Сьмерць у сьнежні
сьпёка жыве ...
сьпяваю жыцьцё хоць ня знаю ніводнае ноты...
Сьпякотай апаленая скура
сьсівелыя вейкі твае прымрояцца ў сьне...
твой пах зьмяшаны з пахам дажджу ...
Тое, што побач
трызьніць берагам мора быццам memento mori ...
трэба выплакаць пэўна некалькі літраў сьлёз ...
Тужлівая баляда
Тутэйшая экзотыка
ты адбіваесься ў зрэнках маіх ...
ты вернешся за мной ды я ў жалобе ...
ты надта далёка ...
ты нібыта сатканы зь пяшчоты ...
Ты ня кліч мяне не заві...
у кожнай сьняжынцы – працяг нечага верша ...
у лепшых законах трагэдыйнага жанру ...
у роспачы ламаю крылы ...
У самоце
У тваю адсутнасьць
Улетку вечарам паветра – застылы рух Як быццам ...
Улетку на рынку
усьміхаецца неба зіхоткімі вочкамі ...
Уяўленьне
чарговыя здрады – адно толькі зграйкі сьняжынак ...
УСЁ
(
A
B
C
H
I
P
S
А
Б
В
Г
д
Ж
З
І
К
Л
М
Н
П
Р
С
Т
У
ч
Ш
Э
Я
{
(цёплы дождж)
;
Прыручаны
;
Споведзь беражніцы
;