О любоў мая, Беларусь!
Над туманным начным стаўком
Пралятае самотная гусь,
Разразаючы люстра крылом...
Уладзімір Караткевіч
Родныя вобразы
уваход      СЂСЌРіiстрацыя
 
  Р“АЛОЎНАЯ     РђР РҐРђР†Р§РќРђРЎР¬Р¦Р¬     Р–ЫВАПІС     Р”РџРњ     Р’ЕРШЫ     Р›Р†РўРђР РђРўРЈР Рђ     Р‘ІЯГРАФІІ     Р¤РћР РЈРњ     РЎРџРђРЎР«Р›РљР†  
пошук

  
Тлумачальны Слоўнік

ПЛАВІЛЬШЧЫКІ Р РђРЎР«      РЎ. Адамовіч   1999         РїСЂР°РіР»СЏРґ      С„ота(2)























З кнігі «Кальварыйскія клёны»

1990


Доля

Ядлоўцаваму кусту

*** Глянцавіты зялёны брусьнічнік...

*** Тамсама ўсё квітнее...

Размова зь яшчаркай на прыдарожнай крушні

*** Калі сьціскае грудзі...

*** На ворыва маё штовесну...

*** Я не прыйшоў...

*** Кальварыйскія клёны асеньнія...

Заўтра

Батанічная восень

Верасень

*** Павісла пража маткі боскай...

*** Наперадзе бязьлюднай электрычкі...

*** Кармінавая цішыня...

*** Не сьпяшай, мая рыжая векша...

*** Перуны адгрымелі...

*** Вы чыталі Міцкевіча...

*** Як закаханы ўпершыню хлапчук...

Гульліва

Прызнаньне

*** Чэрствым акрайцам у кіпені пачуцьцяў...

*** Калі запросяць мяне ў краіну...


З кнігі «Зямля Ханаан»

1993


*** У рыдване каціцца прывідам...

*** Маіх вачэй расчыненыя форткі...

*** На ўзроўні маланкі і грому...

*** Як я люблю, зямля...

Зямля Ханаан

Хларафілавы бунт

Шорахі

Экспрэсія, альбо Аднойчы, прыслухаўшыся да свайго голасу

Файна

Паводле Фрэйда

*** Мой бог даўно мяне пакінуў...

Верш для Юліі

*** Разгубіліся вусны мае...

*** Я вечна адзін. Прыходзьце...

*** Сонца...

*** Ну чаму вы так позна...

*** Сайку белага хлеба...

*** Ах, як прыгожа твае рукі...

Жанчыне, што пакідае мяне

Размова зь сябрам

*** Зноў чарговая восень...

Вітамінныя хлопчыкі

Сябрам «Талакі» 1985 году

У кавярні

*** Стамілася, ледзьве што дыхае цела...

*** Я ніколі ня лашчыў радкі свае...


З кнігі «Зваротныя правакацыі»

1994


РњС‹

*** Тутэйшыя мальвы і ластаўкі...

Альтруістычнае

РЎРѕРЅ РїСЂР° РЅРѕР¶

*** Блукаю і блудадзею...

*** Пекнасьць простае рэчы...

Момант перамены рытму

*** Калі жанчына спажывае грушу...

*** Зіма. Разгуляўся люты...

*** Трапіўшы ў белую гурбу грудзей...

*** Зіма – ні марозу, ні гурбаў...

Тацьцяне

Ранішнія кантамінацыі зь пераўвасабленьнем на фоне сонца і дажджу

Марфалягічная дэструкцыя галавы ў сакавіку

Гарызантальнае перамяшчэньне сківіц

Мімалётны эксцэс зь Евай Браўн

На дзень стварэньня арганізацыі «Правы Рэванш»


З кнігі «Каханьне пад акупацыяй»

1996


Калі яна пакідае арган

*** Я чуў, каханая, што ты будуеш дом...

Траекторыя нэрвовага ціку

*** Зьнікла энэргія слова і цела...

*** Не магу, не хачу адмовіць...

Крызастомія

Сэнтымэнтальная сустрэча на лініі агню

Ода жаночым вусікам: як эратычнаму сымбалю, як знаку жаночай мужнасьці,

   СЏРє прычыне мужчынскага неспакою

*** Зайшла. Расказала пра мужа...

*** Калі ты здрадзіш мне аднойчы...

*** Ты ведаеш, а сьвет яшчэ пякнейшы...

*** Ты плывеш са мною побач...

Літанія, альбо Запрашэньне Дзевы РЅР° Беларускі Пасад  

Антрапаморфныя трянсплантацыі з Граалем напярэдадні Жаночага цыклю

Алжыр

*** Каляды. Посная Куцьця...

*** Я паганы, мне добра з поганьню...

Вячэрнія мроі а элементамі паганства


З кнігі «Сьпіраль Бруна»

1998


*** «Рукі назад!..»

*** Ах, проста блакітнае неба...

Педэль

Сустрэча з афіцэрам Смаргонскага пагранатраду

Чыстае

*** Кавалак чорнага хлеба...

*** Жыць хочацца, бадай што, як ніколі...

*** Такая ціхая і сьціплая...

*** Не гані пургу, начальнік...

*** Няма куды бегчы, таварыш...

Малодшаму сяржянту Віталю, сядзельцу 4-й камэры СІЗО КГБ

*** Канчаецца лета. Яблычны спас...

*** Ізноў кастрычнік. Час пасадкі дрэва...

РЈ СЃСѓРґР·Рµ

РЃРЅ

*** Студзень. Спачатку марозны...


«Дрэва нашай свабоды»

1997-1998


*** Ад пераможных нашых радкоў...

*** Рабі ГЭТА са мною...

*** Каханьне бяз рэтушы, голае, галоднае...

*** Чагосьці не хапае перманентна...

*** Сярод аўтакефаліі бароў...

РЇРЅР°

Кялі ты вернесься Героем

Прыгожае

Будзем

Зь біяграфіі

*** За гэтыя вусны, што шэпчуць нам па-беларуску...

Напярэдадні

*** Крочыць альбо нерухоміцца...

*** Робім, як дарослыя...

Ave, homo!

Цела Маякоўскага

*** Ты хацеў бы глядзець у гэтыя сінія вочы...

Ня хочацца

*** ... хворая паясьніца маткі...

Неадольнае жаданьне быць мужам

*** Пасьля ванны пахнеш добрым мылам...

Думаючы пра горшае

*** Калі выплывае поўня...

Аптымістычныя радкі ў час Адвэнту

*** Мароз. Нікога не люблю...

Дзеля нашай любові, альбо Новыя лёзунгі


«У чорным пасьля дажджу»

Вершы розных гадоў


У чорным пасьля дажджу

Да пытаньня пра тое як пішуцца вершы

РљРЅС–РіР°

*** Гляджу, як сытая бездапаможна...

Госьця

*** Я пяю. Гавяду маіх вершаў...

*** Цішыня – апазыцыя гукам...

*** Я не герой, я проста адзінокі...

Бог

*** Мая Жанчына ўсьміхаецца мне...

Дачка

Жанчына і пачатак дня

Сцэнар трыццаці сямі

Адзнакi: 10.0 /1 Водгукі(1)
Дадаў PL 23.08.2010