Раненым крыльлем
сонейка хіліцца,
коўзаецца
і, як птушка, далоў.
Тонкім вэлюмам
дым над Зэльваю
ўецца з пабеленых
каміноў.
Сьцежкай асеньняй,
лістотай засеянай,
з сумкамі, з кніжкамі
хлапчукі.
А над Зэльвянкаю
вуды з прыманкамі,
хлопцы з каханкамі,
аблакі.
|
|
