|
Не глядзі на мяне сумным позіркам
|
Сані шпарка лятуць, ноч з марозікам,
ў ясным небе павіс маладзік.
Не глядзі на мяне сумным позіркам,
прыпыніўшы затоены крык.
Думы – птушкі мае пералётныя
зоры-семя дзяўбуць на таку.
Сьнег нам выслаў дарогі палотнамі,
а марозік цалуе ў шчаку.
Разам мы, як пры першай сустрэчы.
Не сатлела зарава слоў.
Шлях над намі прываблівы – Млечны,
перад намі –
дарога дамоў.
|
|
